با ما همراه باشید

پزشکی و سلامت

کشف ۳ ژن که احتمال ADHD را تا ۱۵ برابر افزایش می‌دهند

یک مطالعه جدید، درک ما را از اساس ژنتیکی «اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی»(ADHD) گسترش می‌دهد.

کشف ۳ ژن که احتمال ADHD را تا ۱۵ برابر افزایش می‌دهند
کشف ۳ ژن که احتمال ADHD را تا ۱۵ برابر افزایش می‌دهند
تحقیقات پیشگامانه، مجموعه‌ای از تنها سه نوع ژن را کشف کرده است که می‌تواند احتمال ابتلا به «اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی»(ADHD) را تا ۱۵ برابر افزایش دهد.

به گزارش نیو اطلس، یک گروه بین‌المللی از دانشمندان به رهبری محققان دانشگاه آرهوس(Aarhus) نشان داده‌اند که سه نوع نادر در ژن‌های MAP1A، ANO8 و ANK2 نقش مهمی در ADHD دارند، وضعیتی که تا حد زیادی ژنتیکی و بسیار ارثی است.

پروفسور آندرس بورگلوم(Anders Børglum)، نویسنده ارشد این مطالعه از گروه زیست‌پزشکی دانشگاه آرهوس می‌گوید: اکنون می‌توانیم برای اولین بار به ژن‌های بسیار خاصی اشاره کنیم که در آنها انواع نادر، استعداد بالایی برای ابتلا به ADHD ایجاد می‌کنند. گونه‌های شناسایی‌شده به احتمال زیاد تأثیر بسیار مخربی بر ژن‌ها دارند و دقیقاً به ما نشان می‌دهند که کدام ژن‌ها و مکانیسم‌های بیولوژیکی اساسی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

این تیم داده‌های ژنتیکی نزدیک به ۹۰۰۰ دانمارکی مبتلا به ADHD و ۵۴ هزار فرد بدون این بیماری را تجزیه و تحلیل کرد و آن را با داده‌های عملکرد سلول‌های مغزی و گزارش‌های مربوط به تحصیلات و وضعیت اجتماعی-اقتصادی ساکنان دانمارک مقایسه کرد. افرادی که این جهش‌های ژنی را دارند، در کنار افرادی قرار می‌گیرند که به طور متوسط، دستاوردهای تحصیلی پایین‌تر و وضعیت اجتماعی-اقتصادی ضعیف‌تری دارند که اغلب در افراد مبتلا به ADHD دیده می‌شود.

اگرچه نادر است، اما به نظر می‌رسد که این جهش‌ها با تأثیر بر ژن‌های بیان شده در این سلول‌های عصبی بسیار مهم در مغز، ارتباط بین نورون‌ها را مختل می‌کنند. این تداخل از ویژگی‌های بارز ADHD است. این گونه‌ها به ویژه بر عملکرد نورون‌هایی که نقشی کلیدی در تنظیم توجه، کنترل تکانه و انگیزه دارند، تاثیر می‌گذارند.

دیته دمونتیس(Ditte Demontis)، استاد گروه زیست‌پزشکی دانشگاه آرهوس و از نویسندگان همکار این مقاله گفت: یافته‌های ما تأیید می‌کند که اختلالات در رشد و عملکرد مغز، نقش اساسی در ایجاد ADHD دارند. ما همچنین تجزیه و تحلیل کرده‌ایم که کدام پروتئین‌ها با پروتئین‌های کدگذاری شده توسط این سه ژن شناسایی‌شده تعامل دارند و یک شبکه پروتئینی بزرگتر را شناسایی کرده‌ایم که در سایر اختلالات عصبی-رشدی از جمله اوتیسم و ​​اسکیزوفرنی نیز نقش دارد. این امر بینشی در مورد پیوندهای بیولوژیکی در چندین تشخیص روانپزشکی ارائه می‌دهد.

نکته مهم این است که این یافته‌های جدید، درک ما از طرح ژنتیکی ADHD را تقویت می‌کند؛ چیزی که پروتکل‌های ارزیابی فعلی آن را در نظر نمی‌گیرند. در حال حاضر، ایالات متحده هیچ ابزار تشخیصی خاصی ندارد و پزشکان در عوض داده‌ها را از طریق معاینات پزشکی، مصاحبه‌ها، سابقه خانوادگی و شخصی، سوابق مدرسه و مقیاس‌های رتبه‌بندی غیررسمی جمع‌آوری می‌کنند. نشانگرهای ژنتیکی که حتی از قبل تولد وجود دارند، می‌توانند به افراد، والدین و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در آگاهی از خطر، تشخیص و درمان کمک کنند.

پروفسور بورگلوم می‌گوید: این مطالعه جهت‌گیری جدید و مشخصی را برای نقشه‌برداری از مکانیسم‌های بیولوژیکی درگیر در ADHD ارائه می‌دهد، زیرا اکنون ژن‌های علّی با انواع تأثیرگذار را می‌شناسیم. آنها به ما بینشی در مورد برخی از فرآیندهای بیولوژیکی اساسی می‌دهند که می‌توانند طراحی مطالعات مکانیکی عمیق‌تر را به عنوان مثال، برای شناسایی اهداف درمانی جدید هدایت کنند.

محققان اضافه می‌کنند که این یافته‌ها به هیچ وجه کامل نیستند و هنوز انواع ژن‌های بیشتری کشف نشده‌اند که ممکن است نقش کوچک یا مانند این جهش‌های نادر، نقش بزرگی در بروز واگرایی عصبی داشته باشند.
این جدیدترین پژوهشی است که سرنخ‌هایی از ماهیت ژنتیکی ADHD ارائه می‌دهد.

این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
 

آشنایی با پایگاه خبری روانشناسی میگنا: میگنا رسانه سلامت روان ایران.  صاحب امتیاز و مدیر مسئول: علی عظیمی.  سردبیر: محمدرضا مقدسی.  گروه روانشناسی میگنا: لیلا کارگری (دکتری روانشناسی بالینی)، سارا غلامی (دکتری روانشناسی)، مرجان رابعی (دکتری روانشناسی).  مشاور فنی سایت: مهندس حسین خرازی. 

ادامه مطلب
تبلیغات
برای افزودن دیدگاه کلیک کنید

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پزشکی و سلامت

فلفل تند خوردم چه چیزی بخورم تندیش می رود؟

اگر غذایتان زیادی تند شد، نوشیدن آب کمکی نمی‌کند، زیرا کپسایسین در چربی حل می‌شود، نه در آب.

فلفل تند خوردم چه چیزی بخورم تندیش می رود؟

به گزارش بهداشت نیوز، تندی فلفل یک حس چشایی مثل شیرینی یا ترشی نیست، بلکه یک واکنش عصبی است. کپسایسین، ماده فعال در فلفل، در واقع یک محرک شیمیایی است که به طور طبیعی برای بازداشتن پستانداران از خوردن دانه‌های گیاه تکامل یافته است.

این مولکول به صورت مستقیم به گیرنده‌های عصبی به نام تریپ‌وی‌وان (TRPV۱) متصل می‌شود که معمولاً مسئول ثبت حس سوزش ناشی از حرارت بالا هستند. با فعال‌شدن این گیرنده، مغز فریب می‌خورد و تصور می‌کند دهان در حال سوختن است! در پاسخ، سیستم عصبی بدن را وادار به عرق‌کردن، آبریزش بینی و اشک‌ریزی می‌کند تا این محرک را دفع کند.

چرا انسان‌ها عاشق حس فلفل هستند؟
شواهد نشان می‌دهد انسان‌ها هزاران سال است که از فلفل استفاده می‌کنند. پیش‌بینی می‌شود ارزش بازار جهانی سس تند تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۵ میلیارد دلار برسد؛ اما

چه دلایلی باعث می‌شود از این درد، لذت ببریم؟
ایمنی اکتسابی:با مصرف مکرر غذاهای تند، گیرنده‌های تریپ‌وی‌وان حساسیت خود را از دست می‌دهند و تحمل بدن افزایش می‌یابد؛
بازتعریف درد:مغز می‌آموزد که این سیگنال سوزش در واقع بی‌خطر است. این حس کنترل و تسلط بر یک تجربه به ظاهر خطرناک، لذت‌بخش است؛
لذت خطر کنترل‌شده: این پدیده شبیه به تماشای فیلم ترسناک است که به آن آزارگری بی‌آزار می‌گویند؛
انتشار اندورفین: بدن برای مقابله با استرس ناشی از سوزش، اندورفین ترشح می‌کند که مسکن‌ طبیعی بدن است و حس سرخوشی خفیف ایجاد می‌کند.

روش تهیه مربای فلفل ؛ خوشمزه ترین مربای عمرتان می شود | نکات مهم تهیه مربای فلفل تند و شیرین
چگونه تندی را خنثی کنیم؟
اگر غذایتان زیادی تند شد، نوشیدن آب کمکی نمی‌کند، زیرا کپسایسین در چربی حل می‌شود، نه در آب. راه حل‌های مؤثر عبارت‌اند از:

۱. شیر یا ماست: کازئین موجود در شیر مانند یک ماده شوینده مولکول‌های کپسایسین را احاطه و از گیرنده‌های عصبی جدا می‌کند؛

۲. نان یا برنج: با برداشتن فیزیکی مولکول‌ها از روی زبان به کاهش تندی کمک می‌کنند؛

۳. بستنی نعنا: هم چربی شیر را دارد و هم حس خنکی نعنا می‌تواند حس سوزش را به طور موقت آرام کند.

پس دفعه بعد که یک غذای تند میل کردید، بدانید که این لذت عجیب، حاصل ترکیب پیچیده‌ای از فریب عصبی، بازی روانی و شیمی بدن شماست.

منبع: ایرنا

ادامه مطلب

پزشکی و سلامت

کلید طلایی کاهش قند خون و کلسترول بالا

مطالعه‌ای تازه در Science Translational Medicine نشان می‌دهد که محدود کردن خوردن به یک بازه ۸ ساعته در روز—حتی اگر صبح باشد—به‌تنهایی متابولیسم، قند خون یا کلسترول را بهتر نمی‌کند؛ مگر آنکه با کاهش کالری همراه شود.

کلید طلایی کاهش قند خون و کلسترول بالا

به گزارش بهداشت نیوز، پژوهشگران روی ۳۱ زن مبتلا به اضافه‌وزن بررسی کردند که آیا خوردن از ۸ صبح تا ۴ عصر (eTRE) یا از ۱ تا ۹ شب (lTRE) بر حساسیت به انسولین و سلامت قلب‌ـ‌متابولیک اثر دارد یا نه. در هر دو شیوه، شرکت‌کنندگان باید فقط زمان خوردن را تغییر می‌دادند، بدون اینکه مقدار کالری مصرفی کم یا زیاد شود.

در غیابِ کاهش کالری، تغییری در متابولیسم رخ نداد
نتیجه نشان داد که نه eTRE و نه lTRE باعث بهبود حساسیت به انسولین، چربی خون یا التهاب نشدند. تنها تغییر معنی‌دار، کاهش جزئی وزن در هر دو شیوه بود که بیشتر در برنامه صبحگاهی دیده شد.

تنظیم ساعت زیستی، تنها اثر واقعی
هر دو الگوی غذایی ساعت درونی بدن را تغییر دادند؛ یعنی زمان خوردن واقعاً یک «سیگنال زیستی» برای ساعت بدن است. اما این تغییر ریتم، به بهبود شاخص‌های متابولیک منجر نشد.

پس دلیلِ برخی نتایج مثبت قبلی چه بود؟
محققان توضیح می‌دهند که بسیاری از مطالعات قبلی کاهش وزن و کاهش کالری را از تغییر زمان غذا جدا نکرده بودند؛ بنابراین بخش زیادی از فواید نسبت‌داده‌شده به «روزه‌داری زمان‌مند» احتمالاً ناشی از کاهش کالری بوده است، نه زمان خوردن.

پیام عملی برای خوانندگان
اگر هدف بهبود متابولیسم، قند خون یا چربی خون است، تنها زودتر غذا خوردن کفایت نمی‌کند. کلید اصلی همچنان در کاهش کالری، فعالیت بدنی و نظم در خواب و خوردن است. البته تنظیم ساعت زیستی می‌تواند به ثبات انرژی و خواب بهتر کمک کند، اما اثر آن بر متابولیسم به‌تنهایی محدود است.

منبع :

همشهری آنلاین

Peters, B., Schwarz, J., Schuppelius, B., Ottawa, A., Koppold, D.A., Weber, D., Steckhan, N., Mai, K., Grune, T., Pfeiffer, A.F.H., Michalsen, A., Kramer, A., Pivovarova-Ramich, O. (2025). Intended isocaloric time-restricted eating shifts circadian clocks but does not improve cardiometabolic health in women with overweight. Science Translational Medicine, 17(822). DOI: 10.1126/scitranslmed.adv6787.

ادامه مطلب

پزشکی و سلامت

اعصاب تان به‌ هم‌ ریخته؟ با این چند ترفند ساده خود را آرام کنید!

انجمن روانشناسی در آمریکا معتقد است در ۱۰ سال اخیر استرس در بین مردم جهان افزایش داشته است.

اعصاب تان به‌ هم‌ ریخته؟ با این چند ترفند ساده خود را آرام کنید!

به گزارش بهداشت نیوز، اعصاب آرام یکی از خواسته‌های انسان امروزی است چراکه با وجود تمام مشغله‌های روزمره، فراموش می‌کنیم که مغز ما مانند جسم‌مان نیاز به استراحت دارد از این رو در روندی فرسایشی قرار می گیریم.
 
انجمن روانشناسی در آمریکا به این نتحیه رسیده است که در ده سال اخیر استرس در بین افراد افزایش داشته است. با این نتیجه گیری، افزایش استرس و اضطراب در بین ایرانیان قابل انکار نیست.

راه‌های مناسب برای داشتن اعصاب آرام عبارتند از:
اعصاب و روان آرام، تاثیر بسزایی در روزمرگی های فرد دارد، تا جایی که اگر به آن مسلط نباشد می‌تواند خستگی ذهنی را هر روز بیشتر از روز پیش کند. در این قسمت راه های مناسب برای رسیدن به آرامش بیشتر را با هم بررسی می‌کنیم:

تنفس شکمی
اولین و مهم ترین چیز که می تواند برای مغز مفید باش، میزان اکسیژن ورودی است. درست نفس کشیدن می تواند این خلا را برای ما پرکند و همین امر باعث بالا رفتن تمرکز و آرامش خواهد شد. برای کشیدن نفس شکمی و یا همان نفس عمیق بهتر است دراز بکشید و یا بنشینید و دستتان را روی شکم بگذارید، به گونه ای نفس بکشید که در حین کشدن هوا به داخل، دستتان روی شکم تکان بخورد نه روی سینه. به مدت ۴ ثانیه نفس خود را نگه دارید و بعد از آن نفس را به آرامی بیرون دهید. برای شمردن ثانیه از ۱۰۰۴ شروع به شمردن کنید تا ۱۰۰۱، مهم ترین قسمت در کشیدن نفس عمیق درست شمردن و درست نگه داشتن نفس است.

مدیتیشن هدفمند
مدیتیشن یکی از موثرترین تکنیک ها به منظور کاهش استرس و افزایش تمرکز شناخته شده است. از این رو بهتر است به طور منظم در روز ساعاتی را به انجام مدیتیشن اختصاص دهید. انجام مدیتیشن نه تنها برای داشتن اعصاب آرام کمک بزرگی به انسان می کند بلکه باعث کاهش درگیری بیماری قلبی عروقی و دیگر بیماری های عصبی می‌شود.

تکنیک جاکوبسن برای داشتن اعصاب آرام
این تکنیک شامل سفت کردن یک گروه عضلانی در حالی که بقیه بدن را آرام نگه می‌دارد و سپس از تنش خارج می‌شود. متخصصانی که این تکنیک را آموزش می دهند اغلب آن را با تمرینات تنفسی یا تصویرسازی ذهنی ترکیب می کنند. یک راهنما ممکن است شما را از طریق این فرآیند صحبت کند، از سر یا پا شروع شود و در بدن کار کند.
 
در این تکنیک لازم است دراز بکشید و نوبت به نوبت عضلات خود را ابتدا منقبض کنید و همان عضله را شل کنید. به منظور نتیجه گیری بهتر از این تکنیک باید تمرکزتان روی عضلاتی باشد که منقبض و شل می‌کنید.

آگاهانه پیاده روی کنید
پیاده روی یک حرکت جسمانی است که باعث کاهش استرس و می شود ولی اگر به افکار خود ادامه دهید این فعالیت می تواند استرس شما را بیشتر کند. از این رو برای جلوگیری از افکار مخرب، باید به محیط اطراف مثل درختان، ماشین، جاده افراد پیاده و … هر چیز که مشاهده می کنید، توجه داشته باشید. در این صورت به شکل کاملا آگاهانه ذهن خود را کنترل کرده‌اید و در پایان پیاده روی می‌توانید نتیجه آن را مشاهده کنید.

قبل از هر چیز حقیقت را بپذیرید
به یاد داشته باشید که زندگی، خوشی مداوم نیست. بنابراین نمی توانید توقع داشته باشید که هیچ اتفاق بدی را در طی روز و یا زندگی مشاهده نکنید. اگر این واقعیت را بپذیرید می‌توانید با راه‌های درست از پس آن برآیید.
 
با پذیرش اتفاقات بدی که امکان دارد برای شما بیوفتد، بعد از رخداد آن دیگر دچار احساسات بد و شدید نخواهید شد.
برنامه‌ریزی برای حال بد
همان‌طور که در بالا بیان شد، شما باید برای روزهای بد خود هم برنامه داشته باشید. اتفاقات بد در طول روز برای هر یک از ما امکان پذیر است، حال که حقیقت وجود غم و اتفاقات بد را پذیرفتیم لازم است برای این حال بد برنامه داشته باشیم.
 
هر آنچه حال شما را خوب می کند در برنامه قرار دهید. در این صورت خندیدن در داشتن حس خوب بسیار تاثیرگذار است، می‌توانید از دیدن فیلم‌های کمدی شروع کنید تا حال و هوای خود را تغییر دهید.

طبیعت بسیار تاثیر گذار است
اگر بتوانید در طور روز به مدت ۵ دقیقه به طبیعت خیره شوید و تنها به خودتان و طبیعت فکر کنید، کاملا انرژی از دست رفته خود را باز می گردانید و کمک آرامش بیشتری پیدا می‌کنید. با توجه به راه‌ها و تکنیک‌های موثری که در این مقاله برای داشتن اعصاب آرام بررسی کردیم، امید است بتوانید با به کارگیری آن ها استرس و اضطراب خود را کاهش دهید.
 
تکنیک‌ها و راه‌های متنوع برای افراد مختلف به گونه ای متفاوت عمل می‌کند اگر شما تکنیک دیگری می‌شناسید که می‌تواند برای آرامش اعصاب و روان موثر باشد با ما در میان بگذارید.

منبع: برنا

ادامه مطلب

برترین ها